Hoşça Kal Şiiri - Ayten Özgün

Sensizlik ölümdür başlı başına
Hasret bıçağını batır bağrıma
Hasretim sendin yar özlemim sendin
Gözlerinde yıkıldı yıkıldı bendim

Hasret yıktı beni naçar kaldım yar
Korunda kavruldum dört bir yanımdan
Yorgun yüreğime sorarsan eğer
İçimde kanayan yaralarım var

Yaşanan acılar kat kat arttılar
Gönlüme zor gelen bir hasretin var
Bazen isyan ettim kötü kadere
Her gece kalbime bıçaklar batar

Ayrılık ateşi yanıp tüttükçe
Hasret acısından yanar bu canım
Yar adına yazdığım onca şiirler
Dillerde söylenir yanar yürekler

Bu sevda uğruna öldüm bir kere
Acılara bulandım yandım bin kere

Kaç kere aldandım kaç kere yandım
Süründürdün beni naçar bıraktın
Büküldü belim doğrulmaz artık
Sana gözlerimden yaşlar bıraktım

Tükendi nefesim tükendi ömrüm
Bu sevda uğruna bin kere öldüm
Geçmişim bu günüm gecem gündüzüm
Hoşça kal ateşim közüm hoşça kal