Hoşça Git Şiiri - Adem Çevik

HOŞÇA GİT

Geldin aydınlandı karanlık dünyam
Olsun, sen yine de hoşça git
Sen hayatım nefesim havam
Olsun sen yine de hoşça git

Bir bahar mıydı yoksa cennet miydi getirdiğin
Bir canlı mı ölü müydü mezara yatırdığın
Sevinç miydi özlem miydi götürdüğün
Olsun sen yine de hoşça git

Gözyaşlarım gideceğin yolları temizlesin
Sen ki ey peri inan ki gitsen de benimlesin
Seni bana getiren ayakların incinmesin
Olsun, sen yine de hoşça git

Ey ışıksız dünyama gelen ışık tayfı
Bir anlık da olsa dağıttın karanlığı
Artık ebediyyen hayalim aydınlandı
Olsun, sen yine de hoşça git

Hiç gelmese miydim dersen olur mu hâşâ
Ruhum kanatlandı seninle sanki arşa
Dönsem de artık kanadı kırık bir kuşa
Olsun, sen yine de hoşça git

Unutmak belki mümkün bilinmez ama
Yokluğun kalbimde ebedi ince bir yara
Cenneti getirdin kayboldun sonra
Olsun, sen yine de hoşça git

Kavuşmak kaderde var mıdır bilmem
Dünya bir mezardan da dar mıdır bilmem
Gül diye kokladığım har mıdır bilmem
Olsun, sen yine de hoşça git

Mısralar can yakar mı yakıyor işte
Sözlerin kalbime batıyor işte
Gidişin âlemi yıkıyor işte
Olsun, sen yine de hoşça git

Gözler buğulandı hüzün değil ki
Hayalimi kaplayan da yüzün değil ki
Zaten bunu yazan mahzun değil ki
Olsun, sen yine de hoşça git

Deryalar kurusa çöle dönse de
Güllerin yaprağı hara dönse de
Bu çelebi gönlüm mezara dönse de
Olsun, sen yine de hoşça git