Niye bir insanı ölünce kıymetlendiriyorsunuz?
Onun için bir şey yapmanıza gerek kalmıyor değil mi?..
Ben, ölünce kıymetlendirilmek istemiyorum mesela...
Kalsın! İki yüzümüz gülünce, saldırıya geçenin kıymeti.
Kalbiyle değil, yüzüyle gelenin samimiyeti!..
Kalsın! Ben gittikten sonra bana akıtacağı gözyaşı...
Söylemiş olayım:
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta