Hoşça Gidiyorum Bozmayın

Niye bir insanı ölünce kıymetlendiriyorsunuz?
Onun için bir şey yapmanıza gerek kalmıyor değil mi?..
Ben, ölünce kıymetlendirilmek istemiyorum mesela...
Kalsın! İki yüzümüz gülünce, saldırıya geçenin kıymeti.
Kalbiyle değil, yüzüyle gelenin samimiyeti!..
Kalsın! Ben gittikten sonra bana akıtacağı gözyaşı...
Söylemiş olayım:
Süslü cümleler de istemiyorum arkamdan.
Şu yüreğimi açıp baksanız
Dil yarasından daha çok şey bulamazsınız.
Ben şimdiden kendimi söyleyeyim üç beş cümleyle:
Çok sevdim. Hani ölümüne derler ya öyle bir şey...
Nefes ala ala, ne çok öldüm şiir şiir...
Canım dediklerimi, canımı verecek kadar sevdim...
Bir insanı sevmeyince de sevemedim...
Hatalarımdan, pişecek kadar pişman oldum
Gözlerimden avuçlarıma kül döke döke...
Kaçmayı değil savaşmayı tercih ettim hep...
Bir tek evladımı kaybettiğimde elim kolum bağlandı;
Bir daha da elimi kolumu çözemedim...
Ölmek de bir aşk benim için...
Ben öldükten sonra
Benim için iyi olmaya kalkışılmasın...
Kalsın!
Şimdiden hoşça kalın, iyi kalın...