HOŞAF
Güzellik kayboldu,çirkinlik geldi,
Şu dünyanın hırsı aklını çeldi,
İlgisiz kalışın yüreği deldi,
Kendini bıraktın hoşaf gibisin.
Saçlar taranması,porsuğu döndü,
Aydınlık görmeden ışıklar söndü,
Sağından, solundan giysiler indi,
Kendini bıraktın hoşaf gibisin.
Gözlerin sevecen bakmıyor artık,
Arzuyu kafaya takmıyor artık,
Bedenin soğudu,yakmıyor artık,
Kendini bıraktın hoşaf gibisin.
Suyunu içsem de tanesi mayhoş,
İçime indikçe ediyor sarhoş,
Kadınca kadındır,sendeki bir hoş,
Kendini bıraktın hoşaf gibisin.
Yorgunsun kendini yere atarsın,
Yün yorgan bürünüp öyle yatarsın,
Zekiyi bu nazla nasıl tutarsın?,
Kendini bıraktın hoşaf gibisin.
17-5-2004 ZEKİ ÇELİK
Kayıt Tarihi : 19.3.2022 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!