ölecek denen hastayı kaldırır ayağ
sofralarda inkişaf var derin izlidir
bilhassa yazları içmek gerekir bayağ
hayatın özü hoşaf suyunda gizlidir
pişer ise şenlik gider ev içi gırla
fırla kepçe ile servis yahut kevgirle
ve fasulya yanına konan bulgurla
olur olmaz yenmez turşu çünkü tuzludur
hoşafım başüstündedir tuttuğun yerin
birazda biz ölelim şu kepçeyi verin
her daim iyi olur tüketimin serin
derin dondurucu yeğdir kasesi buzludur
hoşafsız ne çıkar beden olsa ardiye
zayıflar bünye tez döner lorel hardiye
gözümde yoktur zerre kıymet harbiye
ister ise sofra ananası muzludur
hoşafın sayesinde şimdi döner teker
ata der fırtına biçer kim rüzgar eker
günlük ihtiyacı kadar almasın şeker
kaşıntı tutar artık insan uyuzludur
ipek böceği gibi açarcası koza
yazın hoşaf içilir kışın ise boza
haydi durma çabuk doldur koy kavanoza
haziranda geçecek önün temmuzludur..
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 20:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/06/hosaf-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!