Hoş Tuttu Beni Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Kimine hâl hatır sorsam kaçıyor
Sanki kanatlanıp benden uçuyor
Günler aramızı her dem açıyor
Dört bir yan ağrıyor baş tuttu beni

Sanmayın ki dünyâ hoş tuttu beni
Ne güldürdü ne de coş tuttu beni
Düşmanın tokadı değmeden geçti,
Dostların attığı taş tuttu beni

Alıştı yüreğim dostun şerrine
Bilmiyorum hani benle derdi ne
Boşa gelip açsam derdim birine
Namert sofrasında aş tuttu beni.

Gelde hani sen ol kızma kendine
Yenildin diyorlar kendi fendine
Oturupta ağla şimdi derdine
Hıçkıra hıçkıra yaş tuttu beni

Bu gün yine doğdu derinden derdim
Düşündüm taşındım kendimi yerdim
Şükrettim yokluğa varımı verdim
Sabır ilaç geldi hoş tuttu beni.

Sezai çekiyor gâm'ı telaşı
Karıştırdı toprak ile talaşı
Kaybettim bilirim ben bu savaşı
Gitti yad elllerle eş tuttu beni