İnsan bir hata yaptı diye,
Bir ömür bedel öder mi?
Öylece geçip gitmen gerekirmiş
Gönlünün kıyısından.
Sevgi, şefkat, merhamet..
Sana mı kaldı? Dedirten
Haller getirdi başına
Cahildi, yaşı küçük...
Bilmiyordu,
Örnek alıp, hayatına uyarlayacağı
Yaşanmış çirkinlikler de,
Hiç olmamıştı o zamanlar da;
Koskoca bir ailenin ilk göz ağrısı,
El bebek, gül bebek büyümek
Onu hiç şımartmamış,aksine
Duyarlılığını artırmıştı ,
Güvenmek, sevmek,inanmak
Acıları paylaşarak azaltmak,
Mutlulukları çoğaltmak adına.
Mayasının böyle çalınması
Onun suçumuy du şimdi?
O yaşadıkları ile kimseleri suçlamadı
Siz büyüktünüz neden bunları
Yaşamama izin verdiniz?
Görmezden geldiniz ? demedi.
_Ben yaptıklarımın ve tercihlerimin
Bedelini ödüyorum,
Başıma gelenlerde ,
Suçlayamayacağım kadar
Tertemiz di benim ailem .dedi.
"Ne ekersen onu biçersin"
Lafügüzaf.... Onun hikayesin de.
O sevgi ekti hep yüreklere.
Çare olmak istedi çaresizliklere,
Durmaksızın mücadelesinden vazgeçmedi.
Her dönemeçte acılarını sıfırladı,
Hiçbiri olmamış gibi
Yoluna yeniden devam etti.
Şimdi son duraktan önceki
Belki de son dönemeç !
Ya başaracak dönmeyi,
Ya da kaçınılmaz
Son durakta inecek.
Hoş bir sedâ bıraktıysa ardında
En büyük ödül bu olacak Ona.
Kayıt Tarihi : 11.11.2021 02:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)