Hoş Kırıkkalem Şiiri - Osman Öcal

Can bedende beden bende yaşarken,
Sevgimiz baş verir baş Kırıkkalem.
Kızılırmak kıvrımını boşarken,
İncinir dökülen yaş Kırıkkalem.

Türkmen diyarısın ozan elisin,
Bozlak havasında sazın telisin;
Aşkıma su veren seher yelisin,
Aşılmaz belleri aş Kırıkkkalem.

Dağların kurdusun köyün efesi,
Halayda padişah zurnanın sesi;
Haydarı Sultan’a uzanmış Yesi,
Avşar’ı Yörük’ü hoş Kırıkkalem.

Nice güzelliğin güzeller hası,
Sulakyurt ovası Azgın yaylası;
Sevdamız ya dolu ya ayran tası,
Delice misali taş Kırıkkalem.

Vatan kokar toprağımız taşımız,
Omzuna yaslanıp kalır başımız;
Kazanında kaynar gönül aşımız,
Gerisi boş sevgi boş Kırıkkalem.

Cumhuriyet ile mührünü vuran,
Sana senden gelir yaranı saran,
Ya bir Vuslatî ol ya deli boran,
Daha ileriye koş Kırıkkalem.

Osman Öcal