Hoş kal Şiiri - Ali Yavuz Fırat

Yürekten kopup dökülen bu satırları yazabiliyorsam,
sana olan sevdamı yüreğime kazıyacağım.
Gecenin bu saatinde hala içimde dolaşan bir sen varsan,
sessizliğin yırtılan yerinden
sana haykırmalıyım.
Gece yırtılmalı içimdeki sen bir şarkı olup yayılmalısın.

Unutamam demiştim ya...! Unutacağım...

Göz yaşların yanağına düştüğü an beni anlayacaksın.
Çünkü o an gözlerime dolan yaşlar sana kavuşmak için bir an bile duraklamayacak...
Bugün beni ağlatan seni anladığım gibi,
yürek yine içten içe kanayacak
ve ben ritme bırakacağım kendimi...

Unutma...!

kaybedilen emanetlerde saklıdır hayat,
ondan belki de gözlerim dalgın.
Yüreğim karmakarışık ve ben bir dalganın içinde yapayalnız....
Hem kendimle, hem senin varlığınla boğuşmaktayım.
Dudaklarım hala utanmadan ismini mırıldanıyorsa
sana yazıyorsam hala,
unutamadığımdandır...

Aşk bir hastalıkmış,
tutuldum titriyorum, yüreğim kasılıyor, hafızamda son resmin dönüp duruyor
Ve ben sende sensizliğin esaretine tutulmuşum.
Ruhumdaki derin pranga yaralar beni.
Boynumu büküp giderim.
Tutkumu dalgalara salarım.
Şu aşk dedikleri yakıcı bir ateşmiş, yeniden sardı bedenimi.
Ben kendimde miyim, yoksa ben benden koptum mu bilmiyorum
ama aşk ne menem bir şeymiş öğreniyorum.
Çevirdiğim her sayfada ayrı bir yara, yine de çevirmekten geri durmuyorum...
Vazgeçemediğin o nehre bakarsan beni hatırla, kollarından tutup seni
salmak istediğim yere bak.
Köprünün altından geçen suyun korkusunu hisset.
Balıklar konuşmasa bile, çakıl taşlarına bak, renkten renge
gireceklerdir...
Farkına varılmaz bir zaman diliminin dayanılmaz hafifliği sarmış beni.
Seninle olan herşeyin dışındayım artık,
Bir tarafımda derin bir boşluk, bir tarafımda deli bir ırmak koşuyorum
Gözlerimin içindeki gözlerine siyah perdeler çektim...
Ve sana olan yeminimi şimdi sulara saldım.
Hani bir keresinde 'söz sana' demiştim ya, unutmadım...
SÖZ SANA...Hoş kal... Ve sakın dönüp bakma arkana
dayanamam sonra...