En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Sizin yazdıklarınızı okuduktan sonra, insan öncesindeki insan olmuyor... Bir genişlik hissi doluyor içine... Ya da bir arınmışlık sevinci...Heybemize attıklarımız ise cabası...
İlgiyle okudum...Kendimle yüzleştim... Bazen ayıpladım, bazen de, ben buyum deme bahtiyarlığına ulaştım... Karnem yılzılı pekiyi olmasa da sınıfı geçtiğimi düşündürdü. Bu da daha çok çabalama gücüdür...
Çok çok teşekkür ederim. Kaleminiz hep yazsın.
Selamlar, saygılar size.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta