Hoş Gelir Bana Şiiri - Memik Kömekçi

Nasip olsa bir gün varsam sılaya.
Damları yıkılmış loş gelir bana.
Sinede bir nefes versem kaleye.
Sevdası burcunda hoş gelir bana.

Yavuzeli, Antep yakın kenarı.
Merzimen yörenin rahmet pınarı.
Halilbaş’ın meşhur ulu çınarı.
Gölgesi olmazsa boş gelir bana.

Karadağ varsağı yanık türkümüz.
Fıstık kokar dağlar meşe yükümüz.
Karasu kenarı zümrüt bükümüz.
Bülbüller dalında coş gelir bana.

Rışvanlar toplanır bilinir belde.
İkramlar sunulur çayırda gölde.
Hacımallı köyü çağlarken selde.
Kaçırma şenliği koş gelir bana.

Sinsini ateşi yanar harmanda.
Kızık köyler aman vermez fermanda.
Koç yiğitler güreş tutar meydanda.
Kündeci pehlivan eş gelir bana.

Çepniler yörenin âlemi sazı.
Bin mana dilinde söylenir sözü.
Şah-ı Merdan Ali ceminde gözü.
Engüründe havuz teş gelir bana.

Dolmen mezarıdır Kara Dağ’ında.
Yolun kenarında dostun bağında.
Kültür mirasıdır antik çağında.
Gönüllerde sarhoş keş gelir bana.

Merzimen Çayı’nın uzundur gölü.
Çağlayıp akarken yamandır seli.
Rum Kale Fırat’ın göğsünün gülü.
Dört yanda havarî beş gelir bana.

Cingife yerlisi aslı Oğuz’dur.
Köşkeroğlu gibi genci yağızdır.
Adını beldeye veren Yavuz’dur.
Kılıcın ucunda leş gelir bana.
Memik Kömekçi
07.09.2021(Gaziantep)