Hoş gelir Şiiri - Cuma Ali Çetin

HOŞ GELİR

Obur insan yer yer doymayı bilmez...
Ona iri göbek, besi hoş gelir.
Dervişse dünyalık koymayı bilmez...
Ona tesbihiyle fesi hoş gelir.

Sorsan benzerim der ardıca, çama...
Kendi güler eli düşürür gama.
Kötüler mertlikten anlamaz ama...
Onlara insanın gesi hoş gelir.

Rahat bırakınız siz rahat bizi.
O zaman üzmeyiz bizler hiç sizi.
Kabak tadı verir kelamın tizi...
Kulağa seslerin pesi hoş gelir.

Takdim eyleseniz cahil güruha...
Benizleri olur al kızıl çuha.
oysa hoş gıdadır inançlı ruha...
kur'an-ı mübinin sesi hoş gelir.

Cumali pis deme sakın aklara!
Hep riayet eyle: aman haklara!
Zincirle bağlanan şu ahmaklara...
Söyleyin dünyanın nesi hoş gelir.