Hoş Geldin Ya Şehr-i Ramazan!

Gülüm Şaban yolcudur; yolda canım ramazan!
Hoş geldin gufran ayı, baş göz üstünde yerin.
Kem baksa da üzülme! Sana münkir ve nadan!
Yollarda bir senedir; gözleri müminlerin.

Bulaştı günah kiri; her yerine gövdenin,
Büyükler çoktan battı, hissesin aldı cenin!
İçine şeytan girdi; nice bizden hanenin,
Muhtaçtır himmetine, milyarlar inan senin!

Sende indi hak kitap, okut bize onu sen!
Manadan bihaberiz; öğret bize onu sen!
Gaflete fazla daldık, göster bize sonu sen!
İdrak ettir özünü, bizlere yüce dinin!

Zengine ver dersini, fakire şefkat etsin!
Öğrensin tevazuu, kalbinden kibri atsın.
Cömertlik yaygınlaşsın, cimrilik arzdan gitsin!
Bizlere rahmet olsun, nur dolu otuz günün!

Her günümüz bir fırsat, üç aylar büyük fırsat,
Ramazan daha özel, zira sevap binler kat!
Lütf-u Rahman olduğu; net ve bariz hakikat,
Değerini bilmektir, bize düşen her anın!

Üçte iki geçince, aramalı kandili,
Dua, zikir, niyazla, meşgul etmeli dil’i.
Kal diliyle beraber, yalvarmalı can dil’i!
Kırmalıyız o gece, bacağını şeytanın.

Verilmeli zekâtlar, verilmeli fıtralar!
Hayırlar verildikçe, kalplere hürmet salar.
Eşitlik böyle olur, kardeş olur fırkalar!
Görevi infak etmek; imkân bulan insanın!

Gerçek bayram demektir, gönüllerin süruru!
Muhabbet yaygınlaşır; çoklar atsa gururu.
Böyle candan bayramlar; müminlere zaruri!
Şimdiden mebruk olsun, bayramları ins, can’ın.

12.09.2007.İzmir.