Hoş Geldin Sultanım Şiiri - Kemal Er

Bana bahsetmeyin laleden, sümbülden,
İstanbul gibi narin bir yar var iken.
Sevemem seni dinlesem de bülbülden,
İstanbul gibi narin bir yar var iken.

Her söz erbabı, seni ezelden över,
Seni sevmeyenin sözünü kim dinler?
Aşık, şair; hep “İstanbul” diye inler,
Seni sevmeyenin sözünü kim dinler?

Aç bağrını, al koynuna, sev bendeni,
Vurgunum İstanbul, Vurgunum İstanbul,
Bahtiyar olurdum bilseydim gözdeni,
Vurgunum İstanbul, Vurgunum İstanbul.

Yıllarca Fatihlerin hayali oldun,
Sevgilim İstanbul, Sevdiğim İstanbul.
Vefalıydın, Fatih’i bekleyip durdun,
Sevgilim İstanbul, Sevdiğim İstanbul.

Arzın cenneti, göklerin rahmetisin,
Seni sadece ben değil, herkes sevsin.
İstanbullu’nun en büyük servetisin,
Seni sadece ben değil, herkes sevsin.

Söz leşkerin alayım, huzura varayım,
İstanbul’um, İstanbul’um, İstanbul’um.
Her semtini sorguç diyerek takayım,
İstanbul’um, İstanbul’um, İstanbul’um.

Beyan kılıcını şevkle kuşanayım,
Hiç bir fani övmesin diyerek seni
Şuarayla ömür boyu savaşayım,
Hiç bir fani övmesin diyerek seni

Artık harimime dön gel, efsunkarım,
Seni söyler, seni çağırır bu dilim.
Duymasın sözüm yad eller füsunkarım,
Seni söyler, seni çağırır bu dilim.

Kabe gibi sürme ol şu gözlerime,
Gayrı adın İstanbul olsun sevdiğim.
İtimat et kırık dökük sözlerime,
Gayrı adın İstanbul olsun sevdiğim.

Seni metheder “beldetün tayyibetün”,
Hoş geldin sultanım, gönlüme hoş geldin.
Gelin gibi süslen, mis kokular sürün,
Hoş geldin sultanım, gönlüme hoş geldin.

(ESKİŞEHİR-2006)