ben en çok içime yağardım,en çok içime
günlerce, gecelerce
kimsecikler duymaz
duysa da oralı olmazdı
ben hep içime kanardım, hep içime
sonra bir gün sen çıka geldin
iyi ki geldin
hoş geldin
mutlulukla aramda ne kadar uzaklık varsa
hepsini ayaklarıma serdin
her geçen gün daha da çok sevdim
öyle çoğaldın ki içimde
onca acı imtihanın mükafatı oldu yüreğin
soğuk, kimsesiz gecelerimin sıcacık nöbetçisi
iyi ki geldin
hoş geldin
ruhumu bin bir renge boyayan yar
artık her doğan günde senin imzan var
tüm caddeler, sokaklar
kavuşacağımız günü hesaplar
nereye baksam tıklım tıklım sen gözlerim
bir zamanların o tek yıkımlık hayallerine göz kırpar
aklımın köşesinden bile geçmeyen huzur
bahşettiğin o muazzam yüreğinle bir olup
gönül hanemi can evinden kucaklar
ve bir zamanlar sevdayı tadamadan öleceğini düşünen bu şair
"artık ölsem de gözlerim açık gitmez" şükürlerine avuç açar...
Kayıt Tarihi : 1.11.2015 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DÜŞÜNCESİZ PRENS
