Hoş Geldin Ölüm Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Sevmek güzel de, ölümü de düşünmek gerek;
Ölümle boğuşanların ölümsüz hıçkırıklarıyla,
Sevmeden yaşayacak, ölmeyeceksem,
İnan olsun, istemem öyle yaşamak,
Ne yeni bir dünya yaratmak için,
Kıpırdatmak bile istemem kolumu,
Ne de yok etmek için yaşamı,

Sonsuzlukların yükünü almışım sırtıma,
Uykumu kaçırır dalgaların gürültüsü,
Yaşamın asıl amacını yitireceksem,
Batan güneş gibi kaybolacaksam gözlerden,
Bir şey yapamayacaksam, neye yarar,
Sevgi bahçesinde tohum bile olmayacaksam,
Ölümü soluyacaksam, evrendeki boşluğa.

Var olmayacaksam artık sevgi bahçesinde,
Yar eline derilmiş kırmızı gül olarak,
Tüketilmekten ve göçüp gitmekten gayrı,
Başka bir şey kalmamışsa ellerimde,
Kanatlanmış hiçbir şeyin olmadığı boşluğa,

Mevsimleri izlemek, ve yılların işkencesine,
Katlanmak, neye yarar, sevmeden yaşadıkça,
Tohumu ekmek için ve topraktan yeşermesini,
Seyredememek, sarı, kırmızı, mor ve her renkten,
Çiçeğin gizlendiği yerden sevgi dünyasına çıkışını
Bir sevgili elinde, aşk çiçeği olamadıkça,
Hoş geldin, sefa geldin, işte elim sendedir,
Gidelim senin ülkene artık gel ölüm.

Bursa.31.Ekim.2003 Ulaşamıyorsam.