Hoş Geldin Koca ölüm Şiiri - Zeki Günay

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Bedenim soğuk, kefenim kanlı, tabuttayım.
Yalnızlığımın sonu Allah’ta ve sendedir,
Beden toprak oldu, ruhumu götür Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Hazırım dünyayı her şeyi, terk etmeye.
Hep seni merak ettim nasıl bir şeysin diye,
Sonunda bak kavuştuk, götür beni Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Sevdiklerime elvedayı yolladım çoktan.
Selamı okudular, hani melekler nerde,
Onun aşkıyla yandım, götür beni Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Al beni bir an önce, götür beni Rabbime.
Onca yıl merhameti bulamadım dünyada,
Götür beni merhametler sahibi Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Zalim yaşayan insanları, elle itmeye.
Kudretlik, hak, Yücelik, sadece Allah’ındır,
Götür beni dünyadan, özlediğim Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Sahte sevenleri ve dostları terk etmeye.
Beni sevenler, kalbimdeki aşkı anlasın,
Hadi götürün beni, sonsuz olan Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Yok, olacak fani dünyayı, elle itmeye.
Ölümsüz Yüce Rabbime sevgim var aşkım var,
Götür beni evreni, gökte tutan Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Allah’ımın divanına, yüzümü sürmeye,
Allahtan selam gelsin, razıyım cehenneme,
Alın götürün beni kâinatın Rabbine.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
O güzel peygamberi, Muhammedi görmeye.
Peygamber Âdem gibi, bin yıl yaşayamam ben,
Bir an önce götürün, beni Yüce Rabbime.

Hoş geldin koca ölüm, ben hazırım gitmeye,
Çıkarcıyı, menfaatçiyi, elle itmeye.
Şu yalancılar, gıybetçiler, hep boğdu beni,
Ben Kul Zeki’yim ne olur, götürün Rabbime.

OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
05.06.2018