Mevsim bahara durmuştu,cemreler bile düşmüştü.
Seni karşılamaya koştu yüreğim bildiği dilde.
Düşündüm,nasıl anlatsam seni?
Yakışıyordun tertemiz bir kar tanesine.
Babam; berekettir,bolluktur derdi, baharda yağan kara.
Bir kar tanesiydin sen,ansızın avuçlarımıza düşüveren...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
