Gün bitmekte yine yavaş yavaş
Akşamın siyahı yaklaşmakta ağır adımlarla
Gizemine bürünüyor gün geçmiş zamana doğru yolculukta.
Tutunamıyor zamanda an sıyrılıyor birden avuçlarımdan
Ürkek bedenim cesaret zırhını giyiyor ışıksız odalarda
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta