Hoş Geldin Eylülüm Şiiri - Neriman Keten

Eylülüm neden adın hüzün senin
Oysa en çok sevdiğimsin benim
Baharın coşkusu yazın ateşi terketti mi seni
Korkma lütfen ben buradayım
Senin en arı an çıplak hallerini
Kimsecikler sevmese de ben seviyorum
Kucaklıyorum ya seni
Sımsıkı sarılınca nasıl da duyuyorsun beni
Kurumaya yüz tutmuş yapraklarını düşürüyorsun
Tüm dalların

Es eylül yanan sinemi serinlet
Benim de kuruyan yapraklarımı savur
Usul usul gel
Eskiyen solan ne varsa al götür
Bende eskisi gibi değilim artık
Gitmek isteyene
Kal demenin manasızlığını yaşamıyorum
Yol almak gerektiğini
Senle barışık olmam gerektiğinin bilincindeyim

Canım Eylülüm
Seni nasıl sevdiğimi bir bilsen
Nasıl da huzuru bulduğumu bir bilsen
Ben seninle huzurlu ben seninle mutluyum
Yenilenmek için gün saymaya başlıyorum
Hoş geldin hayatıma yeniden
Hoş geldin
Hoş geldin Eylülüm