Ruhumun yangınlarına hoş geldin. Sağanaklarınla serinlet beni gece gözlü sevgili. Yağ üzerime damla damla. Birbirine değmez hiçbir damlan, tenimde her noktaya düşer usulca. Yağarken de severim seni, akarken de. Kâh yangınlara atarsın beni geceyi kıskandıran gözlerinle, kâh güneş ellerinle tutar götürürsün dalgaların valsine. Dumanı tüter yüreğimin. Sen gelince başka, sen gidince başka yanar bu gönül.
Depremlerime hoş geldin. Sarsıldıkça yarılır yüreğim, seni alır içine. Büyür, genişler boşluklar. Sen dolarsın ansızın her yere. Kapıdan, pencereden, aralık kalan her yerden, kokun sızar benliğime kadar. Efsunludur sana ait her şey, ben bırakırım kendimi sana. Depremlerim bile alamaz beni senden. Gidip gidip gelemediğim yollar vardır hep anılarımda. Toprak yarılır depremlerimde, maziyi yutar. Sadece sen kalıverirsin karşımda. Peşin sıra yaşarım her şeyi.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
