Hoş Geldin Atmış Yaşım Şiiri - Refah Torlak

“ HOŞ GELDİN ATMIŞ YAŞIM “

Ne bir sıradan kişi, nede seçkin âyandım
Say ki hakirin biri, say takdire şayandım
Ne gereksiz söz eden, ne sözünden cayandım
Ne sonumu bekledim, nede bir gün sayandım

Uçar gibi gelmişim, oysa ki ben yayandım
Artık sona yaklaştım, atmışıma dayandım
Gaipten seslenişi, demek en son duyandım
Sanki bir rüya gördüm, nede çabuk uyandım

Bunca yıl mı geçirdi, şu benim dertli başım
Hissetmeden usulca, bu ne sessiz yaklaşım
Nede çabuk ulaştın, kurumadan gözyaşım
Çalıverdin kapıyı, hoş geldin atmış yaşım

Gönlümde hüzün dolu, anılarım sırdaşım
En coşkulu anımda, burukluk arkadaşım
Zayıf noktamı arar, bu nasıl odaklaşım
Yoksa yolun sonumu, hoş geldin atmış yaşım

İçim içime sığmaz, nedendir ki bu taşım
Ruh bedenle uyuşmaz, boşadır her uğraşım
Takdir-i ilahidir, neden bilmem telâşım
Ruhum çocuk olsa da, hoş geldin atmış yaşım

Refah TORLAK / RETOR 02 Aralık 2009

Âyan = İleri gelenler, senato üyeleri
Şayan = Lâyık, yakışır, yaraşır, değer, uygun
Hakir = Alelâde, kıymetsiz, önemsiz, aşağı, küçük
Taşım = Dolup taşmak