Kafesteki kuşlar bile sakin,
Saksıdaki çiçekler mahzun, sonbahara bürünmüş gibi
Yorgun her bir gecenin sabahında
Doğmuyordu güneş
Ansızın bir gülücük kapladı yüzümü
Ansızın yazın sıcaklığında bir meltem esintisi geldi
Ansızın kafesteki kuş bile çırpını verdi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta