Gün haftayı, hafta ayı kovalar
Ay yılı, yıl ise sonu noktalar.
Zaman hızla akar, ömürden çalar
‘Hoş geldin,’ diyelim, ‘iki bin on beş! ’
Yedik, içtik, güldük, bazen ağladık
Kâh yazdık kâh çizdik, çok okumadık.
2
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Devamını Oku
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta