Hoş Gel Eylül Şiiri - Tuba Yıldırım Başk ...

Hoş Gel Eylül...

Ağaçlar eteklerini toplar bu aralar ...

Çiçekler son kez demlenir, tohumlarını saçmadan ...

Bir bulut var havada ağustostan kalma, güneşle sarmaş dolaş ...

Sıcak havalarda gider şimdilerde, sararmış kuru yaprakları yanında ...

Göç havası başlar yaylalardan köylere, kışlık peynir kokuları çıkınlarda ...

Bir telaş düşer, kışlık adı altında bağlara, bahçelere, tarlalara ...

Balkonlarda asılı patlıcan-biber kurutmaları, şişelerde konserveler, mis kokulu salçalar ...

Kara kazan kaynarken, üç beş teyze sohbeti, yazdan kışa yolculuk başlar kilerlerde ...

"Güzün" derdi babannem sonbahara, aslında güzün değil, hüzün mevsimi ...

Herkes biraz daha çekilir kabuğuna, kendini dinler usulca ...

Sokakta çocuk sesleri olurdu, okul dönüşü, hasret kaldık cıvıltılarına ...

Seyyar satıcılar vardı, bu aralar onlarda kayboldu "-dondurmacıı.!, -hurdacıı.!" ...
(Herkes gibi onlarda yoruldu sanırım ...)

Sokaklar tenhalaşır, hafif esen rüzgar, yüzlere çarpan toz taneleri, sessizleşir köşe başları ...

Havadan toprağa can suyu, yer yüzünü yıkamaya gelir yağmurlar ...

Çiseli sabahlar, ıslanan ayakkabılar, hırkalı oturmalar, battaniyeli sohbetler, dumanı üstünde ÇAY...

Hoş gel Eylül,
Koş gel Eylül,
Bu sefer umutla gel,
Sağlıkla gel,
Geçmiş yılların samimiyeti ile gel,
İnsan sevgisi ile gel,
Umutla gel,
Bereketle gel,
Hayırla gel ...

Yzn:Tuba Yıldırım Başkıran
🌍🖑 🍂🍂🍂🍂🍂