Hoşçakal Şiiri - Şule Akşit

Acıya tutunan tarafıma acımadım,
Acıya tutunan tarafına acımamı bekleme.
Masumiyetin som güzelliğine demir attım,
Bulanık göllerin de yüzmemi bekleme...

Demedim mi güneşe tutkunum
Yaprakta ki çiğ tanesine meftunum
Kuşun kanadın da uçar deli gönlüm
Kafesinde kalmamı bekleme.

Güneş gülerken göz bebeğime
Dedim mi gel gir mahremimize
Bu yollar yürünmez az buz hevesle
Yolda kalışına acımamı bekleme.

Sanırsın anam dağın zirvesinde doğurdu,
Buraya gelmek zorun zoruydu.
Kanatlarım,adım attıkça çoştu.
Demedim mi zor ama imkansız değil
Korkak ayağına sabretmemi bekleme.

Gönül verdin de, almam mı dedim
Emek verdin de saymam mı dedim.
Hazinemi açtım, kıymet bilmedin
Altınımı pul etmemi bekleme.

Bülbül isen tezeklerde işin ne
Böcek isen gözünü dikmeyeceksin güneşe.
Ver elini diyen hadsizin tükürdüğü elimi
Çekmeyip,tutmamı bekleme.

Neymiş sözlerim kılıçtan keskinmiş,
Utancından erim erim erimiş,
Sabırlardan sabır doğururken aklı nerdeymiş.
Sitemime dur dememi bekleme.

Hiç birleşmemiş ki,yollar ayrılsın,
Diyorsun ki uzaklardan hoşçakal.
Yolda ayağıma takılan taş kadarsın.
Gönlüm sende kalmaz hoş Çakal.
İnsanlarla, insanlık defterine adını
Azda olsa yazmamı bekleme.
01-04-2017 /Denizli