Hoş, Buldum, Geldim Şiiri - Mehlika Sultan

Ben hayalime geldim, hayalimle geldim
Ruhumun pusulası bana burayı gösterdi
Yüzümde sevincim içimde bendim
Burada ben bana kalabalık geldim

Şimdi senin kokunla kızıl perdeler
Uçuşuyor yapraklar geçiyor önümden
Rüzgârın göğsüne çökmüşken hüzün
Ben beni bildim bildiğimden geldim.

Dalgalanıyor ağaçların tülleri bugün biraz sarı
Gökyüzü sevmezse güneş aklımın kârı
Damla damla her yerden akıyor huzur
Yağmurdan buraya ıslanmaya geldim.

Yayıldı zihnimin köşesinden düşünceler bir an
Bütün bedenimi kapladı arzum ulaşmak sana
İnce bir yük geldi, oturdu omzuma
Ben var idim yok olmaya geldim.

Kanımı önüme serdim halılarım kırmızı
Yürüdüm elimden geldiğince yürekli ve hızlı
Belki derdime çare olur diye sürurun nabzı
Koşmalardan kaçtım, koşarak sana geldim.

Şimdi ne yüreğimde takat, ne dizimde derman
İçimde bir hadise aşikâr ezelden
Bıraktım önüne nefsimi hemen
Ummanına bir katre olmaya geldim.

Bin bir renkli diyardan selam getirdim sana
Soyutladım ben de, neyim yoksa
Gökkuşağını bırakarak arkada
Karanlığına siyah katmaya geldim.

Ne bir kelime var ne bir lahza
Yalnız gözyaşı, dimağımda
Bir hekim nasıl muhtaçsa hastasına
Bir zehrimle yarana ilaç olmaya geldim…