süsler içinde bir sabahtı oradaydınız
yitirdim süt dişlerimi göğsünüzde
ne çok kumsaldınız öyle izinsiz gezinmeye
bir muştu günaydını gibiydiniz oradaydınız
bir çocuk- onbeşinde en çok- sonuna gelince koşusunun düşecek bahçe arardı. avcıya kolaylamak için kaldırılmış keklik gibidir çocuk.acemidir ve yalpalar. bu yüzden palazdır yaşamaya. düştü bahçenize. henüz girmişken tel örgülerden en yeni ışıkları güneşin. irkilip şaşırdınız hani. dişe dokunur bir düş de görmemiştiniz hani. neden perdeler koşup koşup kaşıyordu parmaklarınızı orta yerinden? dayanamamıştınız.ne denli de serindi ogün güneş. bütün yelkenlerinizi doldurup yeniden... uzanınca gökyüzü mavisi deniz kımıltısı önünde ne de güzeldir pencere... dört yanı da toplasan topu topu onbeşti yaşı işte hem bahçenin içinde hem de serinlikten daha yakın içinize...
düşler içinde bir sabahtı oradaydım
buldum bilyemi göbeğinizde
ne çok çakıldınız öyle üstünde tepinmeye
bir 'hoş bulduk' gibiydim oradaydım
Ali Tekmil / 11.12.2000 (13 Temmuz 2006 tarihli Büyük Yarımada Gazetesi'nden alınmıştır.)
Ali TekmilKayıt Tarihi : 16.9.2008 22:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!