Hoş Şiiri - Zübeyir Kara

hoş olsun güzel koksun
iç dışa çevrilince güller açsın
baş ucuna konaklasın ötüşen bülbüller
alıp götürsün seni çağlayan sesiyle su

vursun taşlara öldürsün benliğini
yüreğin sevgi tomurcukları saçsın
yansın bedenin ilahi aşkla
gözlerinden huzur pırıltıları aksın

rehberin resulullah olsun
yüzüne çarpsın hep onun güneşi
selatü selamlar olsun nebiye ashabına
sebebi alemin nuru muhammedi