Hoş Şiiri - İbrahim Halil Demir

Önce ağlatıp sonra güldürmesi de hoş!
Sabırsızca bekletip özlem gidermesi de!
Haşin bakması da, tebessüm etmesi de hoş!
Celallendirip mahsunlaştırması da!

Leyla olmadan Mecnun etmesi te hoş!
Mecnun olup Leyla uğruna çöle düşmek de!
Böyle bir sevdayla yaradana kavuşmak ta hoş!
Bu sevdanın dilden dile dolaşması da!

Her güzeli sevdiğine benzetmek de hoş!
Kara kalemle saatlerce resmini çizebilmekte!
Sigara ve demli çayla arkadaş olmak da hoş!
Şirin uykulara hasret kalıp yar ile hülyalanmak da!

Bıkıp usanmadan yar yolunu gözlemek de hoş!
Her an gelebilir ihtimalini düşünmek de!
Kelimeleri seçerek özlem mektupları yazmak da hoş!
Yazılan mektupları beğenmeyip yırtıp atmak da!

Sevenin sevdiği için namertlere eyvallah demesi de hoş!
İnsanlıktan nasibini almayanların köprülerinden geçmesi de!
Yare giden en uçurumlu yollara baş koymak da hoş!
Beklenmedik bir anda en aşağılara düşüp ölmek de!
20/06/2006