Hortum Şiiri - Serra Kibar

İçimde bir ihtişam bir korku
Bir iç çekiş ama nasıl bir iç çekiş
Beni geriye sürükleyen bir iç çekiş hem de çok geriye
Gelir zamanda kaybedersin kendini
Eski hatalarını yüzüne vurur hep
Ders al bundan artık ders al der
Bilir o da yapamadığımı
Bilir ama gene de diretir
Özgüvenini kendi ile alıp götürür
Daha sonra dımdızlak kalırsın
Ne yapacağını da bilemezsin ki
Çünkü o korku geldiğinde korkudan değil yanındakileri de alıp gitmesinden de korkarsın
Öyle korkarsın ki
Bilirsin çünkü o her şeyi kendi ile alıp gidecek
Bir hortum gibi evet bir hortum
İkisi de aynı değil mi zaten hortumda korku vermez mi insana
Hatta yetmez her şeyini alıp gider hortum
O zamanda korkarsın
Lanet olasıca bu korku aynı bir paradoks gibidir
Tekrar eder gelince korkarsın gidince senden aldıklarından korkarsın o ikinci gelen korkudan da korkarsın
Bu işin sonu gelmez