Horozun Başı Şiiri - Şükrü Tarla

Misafirlikteydik amcamlarda bir gece...
Sohbetin ortası... Neşeliydik hepimiz. İnce-
Uzun bir horoz ötüşü duyuldu dışardan.
Çok yakındaydı bu ses. Açıklama amcamdan:
“-Bu bizim yiğit.” Lâkin, vakitsiz öttü,
Kaçırmadı fırsatı babam, koluna dürttü:
“-Vakitsiz öten horozun keserler boynunu,
Sonra oturup afiyetle yerler onu.
Âdetleri çiğnemeyip bu horozu keselim,
Sonra güzel bi sofra... Ve keyifle yiyelim.”

Amcazadem horozu severmiş demek ki pek,
Kurtarmak istedi zahir, birşeyler söyleyerek:
“-Hoyojun lüjumşuj değil ötmeşi, hatta güjeldi,
Tavuklayına:”-Aytık yatınıj” dedi”.

(Kayseri, 5 Aralık 1970)