Bir tavukla bir horoz,
Yaşarlarmış beraber.
Ararlarmış birlikte,
Yiyecek bazı şeyler.
Horoz bulduğunu yemez,
Tavuğa da verirmiş.
Tavuk aldığını yutar,
Hiç durmadan eşinirmiş.
Ben olmasam dermiş sen,
Hiçbirşeye yaramazsın.
Bu dünyada tek başına,
Bir dakkacık duramazsın.
Hele benim gibi tavuk,
Hiç imkânsız bulamazsın.
Horoz gülmüş sezdirmeden.
Tabi tabi, canım demiş.
Sen benim can yoldaşımsın.
Biricik arkadaşımsın.
İnkâr etmem elbet demiş.
Horozda şakayla tavuğa,
Bende seni koruyorum.
Hiç olmazsa arada bir,
Hatırını soruyorum.
Ben olmasam, nederdin?
Tavuk peşin cevap vermiş,
Çekinmeden, düşünmeden.
Horozmu yokki dünyada,
Elbet biriyle giderdim.
Horoz gülmüş acı acı,
Tamam güzelim demiş
Sen olmasan giyemezdim,
Şu horozluk denen tacı.
Kayıt Tarihi : 22.1.2008 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
erkeğini beyenmeyen, aile ortamında başarılar varsa hep kendinin zanneden, eşini hakir gören kadınların var olduğu, Buna rağmen kadınını idare eden bazı acı gerçekleri bildiği kendisine karşı yapılan saygısızlığı sezdiği halde idare eden erkeklerin de var olduğuna inandığın için bu şiiri yazdım.
tam puan + Ant. diyorum.
Selam ve sevgilerimle...
Nafi Çelik
Sonuç ders verici ve güldürücü.Ya bir de ibiksiz horozlar var, onlara ne demeli? Çok güzel ve imrendirici.. 10 puan tam puan.
Necati Ocakcı Antalya
Selâmlarımla...
İ.Hakkı Cengiz
TÜM YORUMLAR (5)