Horoz Şekeri Şiiri - Mehmed Aksu

Şimdi gözlerimin önünden,
Bir film gibi geçiyor hayat.
Seni düşündükçe vazgeçiyorum her şeyden.
İyi ki varsın sen.

Şimdi seni tanıdığım mahallenin çamurlu yollarına,
Günlerce akmayan sularına
Ve tüm fukaralıklarına şükrediyorum.
Çünkü sancılarla dolu hayatın
En büyük hediyesiydin sen.
Ne bileyim işte,
Düğün salonlarında fazladan gazoz almak,
Mahalle maçlarında fazladan bir gol atmak
Ve bu gol senin içindi diye caka satmak
Ve anneme pazardan fazladan limon aldırmaktın,
Cilalı saçlar için.
Yani her şeyin fazlasında sen vardın.

Ben denizi ilk defa gözlerinde gördüm.
Teninde buğdayı tanıdım bozkır ortasında.
Gül kokunda Akdeniz vardı.
Sen de çocukluğum vardı,
Koskoca dünyaya inat,
Ve gençliğim; kendime inat.

Kapıdan kaderci amca geçerdi,
Kader yazmazdı elbet kader satardı.
İbret veren hikayelere kader denirdi.
Sendin benim kaderimin en ibretli hikayesi.

Dondurma kaymak yazları,
Halka tatlı kışları ekmek parasıydı.
Çocukluğumuzun tadıydı Horoz Şekeri.
O yüzden ben sana hep ‘Horoz Şekerim’ derdim.
Benim ve senin doğduğumuz yerde,
Hani okuyup da adam olduğumuz sokakta,
Bir akşam üstü sokak lambasının altında,
Yalnızca iki dakikada
Yıllardır gözümden anladıkların belirdi dudaklarımda.
Sana ‘Horoz Şekerim’ dedim
Ve fısıldadım ‘Seni Seviyorum’ diye

Horoz Şekerim ben yine fısıldıyorum:
‘Seni Seviyorum’

Elmadağ/ Ocak 2007