Tan kızılı ibikler geceye İsrafil gibi girer
Güllere uykudan uyanın der
Gecenin en yumuşak duvarına vuruyordu
Sanki ses aydan dökülüyordu
Göreve çıkmış ümmî kuş
Doğacak güneşi muştuluyordu
Yarış kazanmış at gibi çıngıraklı ibikleriyle dikilen
Aşkın tan vakti neşe estirir güneş doğmadan
Kanat çırparak coşkuyla öter uyarır kalpleri
Karanlık çizgide şafaktır horoz
İnanca su verilmiş bir an
Günışığı tomurcuklanıyor
‘Namaz uykudan tatlı’ oluyor
Karanlığın zarını en hassas yerinden delen
Diriler senin yanında ölüler benim
Kayıt Tarihi : 21.9.2018 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
