Horoz Şiiri - Fikret Gürsoy

Horoz, tavuğun erkeğine verilen addır. Her horoz kendi ırkındaki tavuklardan daha iri ve gösterişlidir. Başında testere gibi dişli kırmızı ibikleri ve bir çift etli sakalları dişilerden daha büyüktür. Parlak tüyleri ve kuyruk teleklerinin çok uzun ve yay gibi kıvrık olması da karakteristiktir. 15–20 yıl yaşarlar. Kümeslerin kralı olarak bilinen horoz, köylülerin âdeta canlı bir saatidir. Gece vakitlerini ve özellikle seher vaktini haber verir. Seslerinin kalınlığı ve uzun ötüşleriyle Denizli horozları meşhurdur. 15–20 saniye devamlı ötebilirler. Gündüz kuşları içinde bülbül ve horozdan başka gece öten yoktur. Eti için, damızlık, süs veya dövüş için yetiştirilen cinsleri vardır. Eski çağlardan beri yapılan horoz dövüşü hâlen birçok ülkede devam etmektedir. Hint horozlarının dövüşkenliği meşhurdur. Bacaklarındaki mahmuzlarıyla, kanatları ve gagalarıyla birbirine tehlikeli yaralar açarlar. Horoz dövüşü çoğunlukla hasımlardan birinin ölümüyle son bulur. Bazı ülkelerde horoz dövüşü yasak olmasına rağmen, yaygın bir kumar ve vahşi bir eğlence olarak devam etmektedir. Horoz, Galyalıların sembolüydü. Ateşli silahlarda çakmaktaşına veya merminin kapsülüne vuran madenî parçaya da “horoz” denir. Güreş, boks ve halter sporlarında “horoz sıklet” bir ağırlık kategorisidir.