Hormonlu Domates Şiiri - Murat Berk

İnsanlar pişmanlar mı artık
Pompalanmış, şişirilmiş yaşamdan.
Sanmıyorum,
Ellerinde pompalar;
Bas biraz edebiyata,
Bas biraz dostluğa,
Bas biraz sebze bahçesine,
Bas biraz asmaya,
Bas biraz gökyüzüne,
Aslında her basışları ediyor hayatın içine.
ve sonra yapma besinler,
Öksürüklü oksijensiz bir hava,
Yediğimiz de içinde hormonlu domates tava.
Yürüyemediğimiz yollar,
Oturamadığımız banklar,
Seyredemediğimiz manzaralar.
Sevemediğimiz sevgili,
Sohbetler edemediğimiz dost,
Yaşam artık hormonlu bir post.
Gülmek için kullandığımız gülücük maskeleri,
Sanıyoruz ki hep ileri,
Ayaklarımız ters dönmüş gidiyoruz geri,
Aslında sorun insan beyni.
Ey insanlar doğal yaşama geri dönün
Gelin beri...

09 Temmuz 2010