Karanfilim, sümbülüm, papatyam, lalem!
Bir yanda sensin, bir yanda dünya alem! ..
Gülüm, çiçeğim, manolyam, portakalım!
Baharım, yazım, yaprağım, kiraz dalım! ..
Önce böyle başlar ilişki bizde hep,
Sonradan değiştirir bir sürü sebep...
Bir de bakıyorsun beyaz papatyayı,
Hormonlu bir sevgi yapmış 'koca ayı'
Zehirli gübre ile beslenen çiçek,
Oluvermiş, 'köpek', 'inek' veya 'eşek'
Pis su verilmiş çiçekleri görünüz,
Şimdi olmuş, 'yılan', 'çıyan','maymun', 'öküz'! ..
'Gülüm dalım çiçeğim', bakıyorsunuz,
En hafif hitap şekli olmuş 'pis domuz! '
Dostum, yanlış bunlar, aşklar böyle olmaz!
Gerçek çiçekler böyle değişmez, solmaz...
Sevgide kullanmayınız, hormon, zehir,
Gerçek aşk, sevgi ve saygı, bu değildir...
07.02.2005
www.ekremsama.com
Kayıt Tarihi : 4.11.2007 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İ.Hakkı Cengiz
sevginin yozlaşmasını nefis bir dille anlatmışsınız...
saygılarımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (5)