Horlananım Oy Şiiri - Nuri Ulufer

Hayatın yükünü almış sırtına
Güçlükle altında zorlananım oy
Gönül kafesinde esse fırtına
Zevzeğin dilinde horlananım oy

Horozun sesiyle erken kalkardı
Mor kırmızı yazmasını takardı
Türküler söyleyip soba yakardı
Tezeğin tozuyla kirlenenim oy

Medeniyet aşkı gönül bağında
Özgürlük arardı kısır dağında
Umut bağladığı öz toprağında
Geri kalmışlıktan arlananım oy

Has yürekli m haksızlığa hayırdı
Mazlumları sahiplenip kayırdı
Yetimleri giydirip de doyurdu
İnsanlıktan yüzü nurlananım oy

Saçını salardı poyraz yeline
Kıvrım kıvrım dökülürdü beline
Usulca dokunsan bir tek teline
Yaban gülü gibi sırlananım oy

Ne kadar özledim seni ölesin
İnan unutmadım böyle bilesin
Bekliyorum belki bir gün gelesin
Nuri'nin gönlünde turlananım oy

4/ 5/ 2014