Hora Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Duha vakit kurada kam
Suya yırar makam makam
Yıra bir çok hayvan koşar
Kam der su ne bilin bakam

Hem der dostlar olun kare
Ben de çıkam şu dut dare
Acep su ne sorusuna
Cevap verin kere kere

Kare olmuş hayvan uruk
Duta çıkmış ol kam türük
İlk söz alan teke natık
Demiş ki su bence yörük

Katır hayır der su oku
Oku sözü ikra çıkı
Ben nineme oku dedim
O su verip dedi fakı

Kurt demiş ki ol su katun
Katun hane evin tutun
Bak kam sudur hem ot çiçek
Hem de tırmandığın dutun

Suya tarih diyen inek
Hem söylemiş ahır pinek
Derim suda reha necat
Hem de ol su asıl demek

Tazı suya demiş kadir
Hem de hızır hıdır odur
Ben ol suya enki dedim
Baktım suda asker südur

Dana demiş sudur merih
O türkiye asker sarih
Su sel tufan namla gelip
Ev yapmışlar doruh doruh

Suya ecdad diyen vatoz
Der o dedem atam mitos
Hem ben suya kader derim
Hem de suyu şans baht tutuz

Suya ayan beyan rızık
Diyen şahin der o müzik
Ol su müzik bana der ki
Sinimde ruh huda fizik

Horoz söyler ol su sare
İbrahimin evi yöre
Hem sen suya togarma de
Hem de hatti firik bre

Anadolu su ev hane
O kibele demiş kene
Attis midas tunga sudan
Çıkıp gelmiş dane dane

Kedi su der seda nida
Nida vahit nota suda
Hem ben suya nokta derim
Nokta nokta akar huda

Akrep suya demiş güzel
Odur nebi kitap özel
Hem o asi aras lena
Hem de derya nile mesel

Puhu kuşu der su zaman
Hem de emrah erek umman
Habib nigar hatırına
Dağ taş aşar yaman yaman

Ol at suya demiş selam
Hem o islam cümle alam
İslam suya adı sordum
Dedi adım fatih balam

Suya ayna söyleyen fil
Demiş aras lena idil
Hem ben suya hazar derim
Hem de bafa ege ödül

Kam dut daldan ünmüş hora
Hora için gir kol kola
Ol kam org ut gitar çalmış
Oynamışlar sağa sola