Hor görmeyin şu garibi,
O da senin benim gibi,
Her şeyin vardır sebebi,
Onu da Allah yarattı,
Onu da yoktan var etti.
Fakir ise suçu nedir?
Alın yazısı çiledir.
Yoksa ölüm mü çaredir?
O da Allah’ın kuludur.
Çünkü sevgiyle doludur.
Gariplik babadan miras,
Bir ölse kimse tutmaz yas.
Fukaralık ona mı has?
O da bu yurdun insanı,
Mevla’nın boldur ihsanı.
Zavallıya zulmetmeyin
Yalnız bırakıp gitmeyin.
Arkadan vurup itmeyin.
Onun da var insan hakkı,
Hakkını yemiş kör Hakkı,
Ona dünya zindan olmuş,
Hayattan çile dert bulmuş,
Vah! Çiçek açmadan solmuş,
Toprak, hava, deniz, güneş,
İnsan olsun ona kardeş,
Boyun bükmek kaderiymiş,
Hakça yaşam kederiymiş,
Vah! Bir kemikle deriymiş,
Gökyüzü onun da malı,
Olsun tutunacak dalı.
01.04.2007
Tarık TORUN
AŞKIN COĞRAFYASI
“Mekândan Kalbe”
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!