Hoppidi, Hippidi... Şiiri - Utku Özbay

Şu anda radyoda bir türkü çalar
Eski bir türkü, anlamını yitirmiş belki…
Çünkü… Anlamlı ya… Bir şeyler ifade ediyor ya…
Üzüntü veriyor ya…
O yüzden, unutulmuş bir köşede
Birkaç dinleyen kalmıştır belki eskimiş hoparlörlerde…

Onlar Hoppidi Hoppidi hoplarsınlar…
Onlar bir seni sevi yorum’a kendini yırtsınlar…
Asıl anlamlar bu türkülerde boğulmuştur…
Eski bir hasır kilim gibi dokularından…
Birer birer sanat fışkırır, gerçekler akar

Gençlik büyür Hoppidi happıdılarla
Zanneder gerçek anlamlar, gerçek sanat orada
Her şarkı söyleyip de yapanı bu ülkede
Bir yerlere getirip hayran olurlar.
Gerçek benliğimize yabancı kalırlar

Zannederler gerçek şarkı onlar…
Hoppidi hoppidilerle oyalanırlar
Bir türkü çaldı mı radyoda
Hemen değiştirirler kanalı…
Çünkü onlar… Onlar anlamazlar…
Gerçek hayatın tadını bilemezler…
Sanal bir âlemde yaşarlar…

Oysaki…
Yaşam bile türkü tadındadır
Giriş kısmı vardır hayatın
Bir şeyler anlatır
Sonra…
Ezgilerle şekillenir
Yavaş yavaştır
Hoppidilerden, Hippi dilerden uzaktır
Zamanla onlar unutulur…

Bir sevgili gibidir türkülerimiz…
Hepsi birer tarih
Her birinden burunlara dolar Anadolu’nun kokusu
Erik ağacından erik koparan
Çocuk koşar…
Onu kovalayan seksenlik amca kovalar…
Bir genç ihtiyar…
Yaşına inat
Peşlerinden koşar…

Ah ne güzeldir yaşamak türkü tadında…
Akıcı olmalı hayat kalanların ardında
Gerçek bir müzik olmalı kulaklarda kalan
Hayat gerçekleri anlatmalı
Gerçek hayat…
Bugün yaşanıp da yarın unutulmamalı
Türküler gibi, türkülerimiz gibi…
Hoppidi, hoppidilerden ve yalandan uzak
Saçmalıklara inat…
Sessiz, sakin…
Durgun, uçarı…
Bugünkü şarkı denen saçmalıklara inat
Çalıyor şu anda radyomda “al yazmalı”
23 ocak 2008