Hoochie Coochie (Man) Şiiri - Özgür Temiz

Nereden geldiği bellisiz, bu,
Işıklı ıslıklarla bezeli geceden
Yaşamın hoyratlığı mı seni
İnciten. İnciten ve kesintisiz iliklemeler
Yakalarından ayak bileklerine

Islıklar ve karanlıkta, bu,
İçtiğin çayda çocuk gözleri
Savaştan dönmemiş babaya bakarken seni
İnciten. İnciten ve kesintisiz yalnızlık
Yakalarından ayak bileklerine

Savaştan dönmemiş ölü babalar,
Sevdiklerini yalnız bırakmazlar.

Karanlık sokaklarda duran, bu,
Tanımsız karanlıktan ezgiler
Yaşamı sevmek mi seni
İnciten. İnciten ve kesintisiz kesinlik
Yakalarından ayak bileklerine

Tut ki düştüm uçurumdan, bu,
Boğuk iniltilerle boşluktan
Kaygı ve kıskançlık sarmışken gövdemi
İnciten. İnciten ve kesintisiz düşler penceresi
Yakalarından ayak bileklerine

Savaştan dönen rüzgârgülü,
Beklemezdik rüzgârgülünü

Kimden geldiği bellisiz, bu,
Haykırışların içinde benim gözlerim
Neşeyi ararken seni
İnciten. İnciten ve kesintisiz iç çekiş
Yakalarından ayak bileklerine

Vay evet yanılmam, bu,
Kaç kez savaştan dönmüş rüzgârgülünü
Uygun adım severken kuşkusuz,seni
İnciten. İnciten ve kesintisiz kelimeler
Yakalarından ayak bileklerine

Bilmek değil sevmek lazım yaşamı
Sözü hisset, göğsünde duy başımı

Varsaydım, yaşadım saydım, uzaklarda olmasaydım, öptüm saydım savaştan yorgun sözcüklerle, seni, inciten her dakika için bir, yakalarından ayak bileklerine.