Gel seninle anlaşalım hayat,
Hoşgörü sende kalsın,
Eksikler bende.
Ne kadar eksiğim varsa tamamla,
Ama güzellikle!
Acıyla veya ayrılıkla değil,
Hafta sonu arkadaşlarla buluşunca ,
Karanlık çökünce koyuldum evin yoluna.
Biri gelip sohbet edebilir miyiz deyince.
Ben de yurt dışında misafir olmuştum diye,
Buyrun dedim anlayış göstererek beyefendiye...
Madem sevmiyorsan sevdirme!
Ya alışırsam sana ?
Varlığına..
Bütün boşlukları seninle doldurmaya?
Farkında değilsin galiba,
Insan sözünün anlamı,
Unutkan değil miydi?
Unutacaksın hatıraları,
Hafızana mıhlamış anıları,
Hakkını vererek insan adını...
Bir niyetli dindaşıma benzettim kendimi,
Niyetlinin akşam ezanını beklediği gibi,
Vuslatı beklemekteyim ben de sevgili...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!