Hava puslu ve kasvetli çok mutsuzum.
Geceler kısa, hem soğuk uykusuzum.
Nemli hava boğar, içimi daraltır
Köyde, güneşli sabahı hatırlatır.
Dışarda da, ağır kükürt kokusu var,
Kararmış, binalarda beyaz duvarlar.
Bu metropol şehirde, yaşamaksa zor
Halkı, havasından da sert, üşütüyor.
Ya taksiye, ya metroya bineceksin.
Yol kayak pisti, yavaş yürüyeceksin.
Gökdelenlerdense, gökyüzü görünmez
Kırk yıllık yerlisi, bu şehri çok bilmez.
“Nüfus yirmi milyon” diyor tabelası
Her köşe başında kavgadır belası
Fakir daha fakir, zengin daha zengin
Kırk yıl arasan da yoktur, senin dengin.
Halkın gözleri çekik, boyları küçük
Bilen bile yok, ne demektir Türkçülük
Şehir labirent, binaları özensiz
Her köşe başı durak, trafik düzensiz
Yedi ay oldum geleli, üç ayım var.
“Nerede kaldın” diyor, evde çocuklar.
Çoğu gitti azı var, sabretmeliyim.
Buraya ben gelmedim ki, gönderildim.
2023
Kayıt Tarihi : 27.10.2023 09:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Nerde kaldın” diyor, evde çocuklar.
Çoğu gitti azı kaldı, ya sabretmeliyim.
Buraya ben gelmedim, gönderildim.
2023
Şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)