Homey Gırtlak Namesi Şiiri - Dursun Özden 3

hömey zamanı

hömey gırtlak nağmesini sunan çığlık candır
doğal enstrümancı şifacı şaman ana kamdır
“kadın hayatta en mükemmel enstrümandır
ama ne yazık ki; her erkek, nota bilmiyor”
ozan gülerek, bu sırlı, sırdaş aynaya baktı
ve ozan inceden ince-içten bir türkü yaktı:
‘yetmiş yaşında bir çocuğum ben, deli-kan’

çim yeşili şu gözlerin kör, şimdi oyun vakti
oysa yolda sektirmen, oyun içinde oyundu
kör kızın aynasında şakıyan, o mavi kuştu
gümüş sırlı aynaya, mavi selvi çam, çivitti
şiir neferi, o gökkuşağı tarlasına nota ekti
ekşi dut moru tanık-yitik zaman uçup gitti.

inan ben, beş milenyum ötedeyim, yakın
oku beni, sırlı kırık aynada, kendini sakın
buharlı camda, o silik dudak izine dokun
elma ilinde-o atmış sekiz kuşağı belimde
niğde bağları düşümde-sen ki gönlümde
kırmızı oyalı mendili, koynumda taşıdım
sen, başka ellerde, başkalarıyla yaşadın
hovarda yarim, o resmini cepte taşıdım

sen kene ve ben o ankara’ya gittim-gene
başım duman, gölbaşı-oran, kolcu yaman
altın sırmalı-al sancaklı süvari-rahvan tayı
sinsin ateş yayı, kızılca gün-seymen alayı
yedi yüz atlı, üç bin yaya, kemal paşa’ya
al yeleli, kısrak yılkı tayların, hömeyi ateş
çankaya, anka, yeniden dirilişin, zafer ayı
kam zamanı-şifacı baksı ana, hititli güneş
her yeni yıl, sağlıklı gelecek müjdesi, keleş
yörük çadırında tüten o duman, utkuya eş.

dursun özden