Homeros Şiiri - Murat Güler

Kendi ölümünün ertesine kurulmuş çalar saat
Yalnızlık dakikalarını uçurumdan atacak önden
Sonra hangi güç hangi kudret hiç kimse bilmeden
Sonsuzluk çukurlarını deşecek kader
Bir bir
Bir bir
Düşecek boşluğa düşler
Hiç umulmadık anlarda çıka gelsin
Dursun kapı önünde şans eseri dervişler
Yalpalayarak güneşi..
Yıldızları ve gökyüzünü
Alıp götürsün
Uzaklarda toza bulanmış çaresizlik kadar
Ufak bir yolculuğa çıksın bedenler
Tadını almak için keskin kokusunu
Her biri kum tanelerini çalsın sahilden
Soğuk ve titreyen yalnızlığın kokusu
Şoklara geçirirken her sevdalıyı
Bu hikaye bitsin

Ölümün kenarlarında vururken hayatın demine
Arta kalan ne olacaksa ecelden
Aşka dair bir şeyler olsun
Beşeri, ilahi ya da hayali
Ya seni bulsun
Ya güneşleri çalsın evrenden

Tanrının lütfüne el açıyorken her bir ruh
Hangi aşkın acısını tutmuşsa ellerinden
Yalnızlık olsun adı
Siyah yapraklı ağaçların altında
Duasına bir şeyler katsın
Ve eğer gelecekse….
Eskilerden Homeros
Çabuk tutsun elini

Meleklerle devrederken
Hayatın sonuna
Sihirli değnekler vursun üstümüze
Aşk olsun sonumuz…..

Murat Güler