hikâyenin şedit yüzü
güneşe bakıyor yine
Mu’da aklanıyor
en çıplak hali ruhun
her an
her yerde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
her an
her yerde
bilgi ve soyut sezgi
aynı sevgi hep
aynı zemheri
monadik bin zerrede
holografik bir yolculuk gibi
yaşamak! ...
Başka yolu yok gibi :((( Kaleminize sağlık....
Olması gerektiği gibi diyebilir miyiz?
:) kolaycılığa kaçıp kabulleniş mi olur yoksa?
Ne çok isterim şiiri ve şiirde ki felsefeyi karşılıklı tartışmayı..
Kim bilir belki bir gün..
Sevgi ve saygıyla..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta