Üzüntüler yağmaya başlar kar gibi.
Tüm hayaller kaçar gider püf diye.
Etraf soğur üşür bedenler
Bir ses duyarsın dünyanı ısıtmaya yeter.
Gül der meleğim üzülme,
Karlar yağmasın bahçemize
Olmasın hiç dilimizde acı.
Ne ceylan vurulsun, ne avcı.
Sevinir mi yürekler,?
Biter mi geceler?
Gelir mi yıllarca beklenen sevgililer?
Karanlıklar biter,
Tanrılar ateşi yakar.
Aydınlanır alevlerle yüzler
Papatyalar dolar odalara
Minik bir kalp senin için çarpar tık tık.
Savunmasız kalırsın ellerinde,
Kalbin kadife güller gibi kat kat,
Al dersin yüreğimi,
İster tekrar yoğur, ister üzüntülere at..
Her ses biter, her şey sus pus.
Üzüntüler tek bir sözle yok olur 'Hokus pokus'…
10.12.2006
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 22.6.2007 06:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!